Call that a gift to needy men thou dost dispense, All else is void of good, seeking for recompense.
Whose soul delights with hungry men to share his meal, The hand of hunger’s sickness sore shall never feel.
They keep their garners full, for self alone the board they spread, ’Tis greater pain, be sure, than begging daily bread!

வறியார்க்கொன் றீவதே ஈகைமற் றெல்லாங்
குறியெதிர்ப்பை நீர துடைத்து

பாத்தூண் மரீஇ யவனைப் பசியென்னுந்
தீப்பிணி தீண்ட லரிது

இரத்தலின் இன்னாது மன்ற நிரப்பிய
தாமே தமிய ருணல்